چند روز پیش طاقتم طاق شد و به روش اوردم، اینکه بر مینمم هست که حداقل طرفو ببینی و این حرفا و اصلا نمیخوام جواب بدی میدونم کولی و خب اونم جواب نداد :) تا اینکه موقع اومدنم اینجا واسه ورکشاپ یه استوری گذاشتم که مخاطبش فقط اون بود و لایک کرد، در لحظه کلی حس‌های متناقض بهم دست داد. اینکه از اول هم اینترستد نبود و بنظرش ادم خوبی اومدم صرفا و یا اینکه نمیخواد بره اما بلد نیست بگه [واد فاک؟] و شاید همین تنش با استرس دوره باعث شد یه استوری دیگه بذارم که ذر مورد رابطه بود و عنوان روی ویدیو این بود که این ردفلگ‌ها رو دیدی راااان و یه استوری دیگه از کلاس و دیگه ندید استوری‌هامو.
طبق انتظار استرسم بیشتر شد و الان دارم میبینم که ینی چی الگوی جذب anxiousها به Avoidantها ... طفلک من جدی، نمیدونم دیگه چقدر باید تو این لوپ خرد و خاکستر شم. بعدشم برداشتم بهش پیام دادم که نمیخوام از دستت بدم اما نمیخوامم منتظر کسی باشم که نمیخواد باشه! و خب دو ساعت گذشته و جوابی نداده و احتمالا جوابی هم نده [چون احتمالا الردی موو کرده به بعدی]. حالم بده، با اینکه بنظرم کار اشتباهی نکردم که از چیزایی که ناراحتم میکنه حرف زدم، کار اشتباهی نکردم که انتظاراتم رو کلیرلی بیان کردم و بنظرم کارش اشتباه بود که طوری رفتار میکرد که انگار صرفا منو هنگ یه گوشه نگه داشته بود. اگه وقتی حالم بد میشه و حس میکنم باید یه چیزی بگم، چرا بعدش دوباره برمیگردم؟
دلم برای خودم میسوزه که زندگیم دایما تماما حس تنهایی بوده و وقتی پای رابطه هم میرسه باز تموم اون دردها لیدم میکنن و بنظر مشکل واقعا منم :)
خلاصه تکرار این حس‌ها، یه تسک ساده‌ای که هنوز تحویلش ندادم پریودی و دوره سنگینی که صبح تا شب طول میکشه [با اینکه اونی که قبلا رفتم از این سنگین‌تر بود] و نفهمیدن دایمی من ... همینو بگم که مثل تموم زندگیم تو این یه سال اخیر - همه چیو از چت میپرسم و مغزم کمترین کانتربیوشینی نداره و حتی نمیخواد که داشته باشه. هم لبیم که چندین سال ازم کوچکتره و تی ا این دوره هست، اومد کمک کرد و قدم با قدم بدون یه جمله از چت پرسیدن، حل کرد مساله رو. ناشکر نیستم مهربونم اما خودت میدونی اونقدر خسته‌م که اگه همین الان بهم بگی یه سال بیشتر زنده نیستی، ابدا ازت ناراحت و شاکی نمیشم. چیه این من؟
جواب نداد ... مثل همیشه همه چیو پاک کردم و اکانت اینستامو دی اکتیو، به این هم [مثل همه] امیدی نیست :)
کمکم نکردی هم نکردی ... خلاصم کنی هر دو راحت میشیم.